គម្របមាត់ស្បូនមិនមានផលប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរដល់រាងកាយទេ។ ផលរំខានទូទៅដែលអាចមាននៅពេលដែលអ្នកឈប់ប្រើរួមមាន
– មានការរំខានដល់ស្បែកឬទ្វារមាស
– ការឆ្លងមេរោគតាមផ្លូវទឹកនោមញឹកញាប់
– ប្រតិកម្មទៅនឹងថ្នាំសម្លាប់មេជីវិតឈ្មោល ឬសារធាតុស៊ីលីកូនដែលមាននៅក្នុងគម្របមាត់ស្បូន។
– ការធ្លាក់សខុសធម្មតា (វាអាចកើតឡើងនៅពេលដែលទុកវាចោលនៅក្នុងទ្វារមាសរយៈពេលយូរពេក)
– ការដុះបាក់តេរីអាក្រក់នៅក្នុងទ្វារមាស (Bacterial Vaginosis) ឬ រោគផ្សិត (candidiasis) (ទោះបីជាវាមិនងាយកើតមានក៏ដោយ) និង
– រោគសញ្ញាជម្ងឺ toxic shock syndrome (ក្នុងករណីកម្រ) (7)។
គុណវិបត្តិនៃគម្របមាត់ស្បូន
– វាត្រូវការប្រើប្រាស់កម្លាំងក្នុងការដាក់វាចូល និងដកវាចេញ។ វាត្រូវនៅនឹងទីតាំងរបស់វានៅជាប់នឹងមាត់ស្បូនរាល់ពេលដែលអ្នករួមភេទ។ ការដាក់បញ្ចូលគម្របមាត់ស្បូនអាចចំណាយពេលខ្លះ ហើយស្ត្រីខ្លះពិបាកក្នុងការដាក់បញ្ចូលវា។ ដូច្នេះ វាមិនមែនជាជម្រើសដ៏ល្អទេ ប្រសិនបើអ្នករួមភេទជាញឹកញាប់។
– គម្របមាត់ស្បូនមានប្រសិទ្ធភាពជាងប្រសិនបើអ្នកមិនទាន់សម្រាលកូន។
– នៅកន្លែងខ្លះ អ្នកត្រូវការវេជ្ជបញ្ជាដើម្បីអាចទិញវាបាន។
– វាអាចរុញចេញពីទីតាំងរបស់វាដោយលិង្គដែលមានទំំហំធំ មានការរុញចូលខ្លាំង ឬការរួមភេទនៅក្នុងក្បាច់រួមភេទមួយចំនួន។
– អ្នកត្រូវមានភាពស្រណុកស្រួលជាមួយនឹងរាងកាយរបស់អ្នក។ ប្រសិនបើអ្នកមិនអាចលូកចូលទ្វារមាសខ្លួនឯងបានទេ អ្នកគួរតែប្រើវិធីសាស្រ្តពន្យារកំណើតផ្សេងទៀត។
– ការប្រើប្រាស់វិធីសាស្រ្តពន្យារកំណើតនេះនឹងត្រូវការវិន័យផ្ទាល់ខ្លួនច្រើន និងការរៀបចំផែនការ។ អ្នកត្រូវចាំថាត្រូវដាក់បញ្ចូលគម្របមាត់ស្បូនរាល់ពេលរួមភេទ។
– វាអាចពិបាកក្នុងការចងចាំក្នុងការប្រើប្រាស់វានៅពេលអ្នកស្រវឹង។
តើគម្របមាត់ស្បូនអាចការពារពីជម្ងឺកាមរោគបានទេ?
គម្របមាត់ស្បូនមិនអាចការពារប្រឆាំងទៅនឹងជម្ងឺកាមរោគទេ ប៉ុន្តែបើប្រៀបធៀបទៅនឹងសន្ទះពាំងមាត់ស្បូន គម្របមាត់ស្បូនមានហានិភ័យទាបជាងសន្ទះពាំងមាត់ស្បូនក្នុងការឆ្លងមេរោគផ្លូវទឹកនោម។
ការប្រើថ្នាំសម្លាប់មេជីវិតឈ្មោលច្រើនដងក្នុងមួយថ្ងៃអាចបង្កឲ្យមានការរលាក ដែលធ្វើឲ្យអ្នកងាយនឹងឆ្លងជម្ងឺកាមរោគ រួមទាំងមេរោគអេដស៍ផងដែរ។ អ្នកគួរប្រើវារួមផ្សំជាមួយស្រោមអនាម័យខាងក្នុង ឬខាងក្រៅ ដើម្បីកាត់បន្ថយឱកាសនៃការឆ្លងមេរោគ។
